Rouw is als Zout

Rouw verjaart niet, het heeft geen Tenminste Houdbaar Tot op, rouw is als zout: het zal er altijd zijn en blijven. Een wereld zonder zout kennen we niet, een wereld zonder verlies ook niet.

Verlies van een partner, een ouder, een geliefde…

We hebben allemaal verlieservaringen. Hoe we hiermee omgaan, verschilt enorm. We kunnen niet altijd begrijpen hoe een ander met rouwverwerking omgaat. Vaak gaan we hier in eenzaamheid mee om. Er lijkt in onze cultuur niet veel ruimte te zijn om rouw te delen. En als je het deelt, krijg je binnen no-time het verhaal van een ander in je schoot geworpen. Die pak je dan vaak warm aan. En je eigen verhaal… kruipt naar de achtergrond.

Ongeveer 12 jaar geleden overleed mijn schoonvader aan een hartstilstand. Ik was daar, samen met mijn zoontje van 5, getuige van. We zaten op de bank; ik at een appeltje met zoonlief en plotseling, daar kwam de hartaanval de kamer binnen. Het was 19:45, stipt. Schrik in mijn lijf, en ik kwam in de actiestand. Nu, 12 jaar later, houdt het mij nog steeds bezig. Het blijft in beweging. Voor mij zijn dat een aantal zaken:

1. Heb ik alles wel gedaan om hem te redden?
2. Het huist nog steeds in mijn lijf.

Ik deel graag dit stukje met je hoe dat in mijn leven weeft. Ik droomde een poos geleden dat mijn zoon niet aanwezig was bij deze gebeurtenis. Dat het jochie gewoon lekker in zijn bed lag. En toen, nu dus 12 jaar later, voelde ik de angst en paniek die ik zo lang heb onderdrukt naar boven komen. Ik was op dat moment een sterke moeder die zorgde voor haar kroost en gaf geen aandacht aan mijn binnenwereld.

 En die angst… die kwam er 12 jaar later uit. Ik werd huilend wakker en voelde de paniek door mijn lijf gieren. Ik voelde nu pas, 12 jaar later, de angst en radeloosheid die ik toen niet kon voelen.

 Rouw is als zout: het heeft geen houdbaarheidsdatum. We dragen allemaal rouw mee in ons lichaam. Het zit in onze cellen, soms diep weggestopt, soms aan de oppervlakte. We dragen het met ons mee.

 Het lichaam als opslagplaats van rouw

Rouw is niet alleen een mentale of emotionele ervaring, het leeft ook in ons lichaam. Het kan zich vastzetten in onze spieren, ons ademhalingspatroon of zelfs in onze houding. Wat doet rouw met je lichaam? Dit antwoord is zo veelzijdig. Ik merkte het tijdens mijn droom. Mijn hartslag ging omhoog en ik voelde het in mijn hele lijf. Veel mensen ervaren spanning, soms acuut en soms als een sluier over het leven. Mensen ervaren vermoeidheid en geregeld fysieke pijn. Zere schouders, gevoelige huid, een rug die niet meewerkt. Het lichaam reageert op rouw, het wil het niet laten stollen, het wil het in beweging laten zijn, vloeibaar.

Hoe werkt lichaamsgerichte therapie bij rouw?

Iedereen heeft hier een eigen weg in te bewandelen. Samen zoeken we uit welke weg dat is. Elke sessie bij mij heeft een ander accent. Vaak weet je het zelf niet altijd te benoemen. En ontdekken we het op de tafel. De ene keer masseer ik je lichaam met warme olie. De andere keer onderzoeken we hoe de ademhaling je kan helpen om tot rust te komen. Door het lichaam in rust te brengen, en we samen zorgen voor een fijne plek om te zijn, kan rouw en verdriet een weg naar buiten vinden. We doen het echt samen. Ik help je hierbij. Je hoeft het niet alleen te doen. Door het lichaam te laten ontspannen kan de spanning op een natuurlijke manier wegstromen. Vaak krijg je inspiratie van mij mee om er thuis mee verder te gaan.

Bijvoorbeeld

• om een rouwplekje in te richten in huis,
• om een collage te maken,
• een brief te schrijven,
• muziek te luisteren…

Of na te denken over

• Hoe ervaar je spanning in je lichaam tijdens rouw?

• Wat zou voor jou een troostend ritueel kunnen zijn?

• Welke kleine stap kun je vandaag zetten om je rouw te laten stromen?

 Soms komt mijn werk als lichaamsgerichte therapeut en ritueelontwerper samen. En dit alleen als er ruimte voor is en past in jouw rouwpad. Ik merk dat mensen zo verschillend hun rouwpad lopen. En ik merk dat ik mensen kan begeleiden naar die diepe lagen van rouw die zich vaak onbewust in ons lichaam hebben genesteld. Het kan confronterend zijn, maar ook bevrijdend. Rouw wil stromen, net als tranen. Als je het toelaat, ontstaat er ruimte voor heling. Door mijn vakmanschap als ritueelontwerper integreer ik de kracht van symboliek in deze processen, wat de ervaring verdiept en versterkt.

Rouw is een persoonlijke reis, maar je hoeft het niet alleen te doen. Hoe draag jij je rouw? Wat helpt jou om ruimte te maken voor je verdriet? Misschien is dit het moment om stil te staan, te voelen, en jezelf de tijd te geven. Als je voelt dat je ondersteuning nodig hebt, weet dan dat er hulp is. Samen kunnen we onderzoeken hoe jouw rouw mag stromen en hoe je meer zachtheid en ruimte kunt vinden in dit proces. Neem gerust contact met mij op.

Warme groet,

Coby